PASTORALE
 

mijn hemel blauw met gouden hallen 

mijn wolkentorens, ijskristallen

kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij 

en door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven 

boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde

en bij het water speelt een kind

en alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach

 

ik hou van je warmte op mijn gezicht

ik hou van de koperen kleur van je licht 

ik geef je water in mijn hand

en schelpen uit het zoute zand 

ik heb je lief, zo lief

 

ik scheur de rotsen met mijn stralen 

verhoog de meren in de dalen en

onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt 

verberg je ogen in een hand

voordat m'n glimlach ze verbrandt

m'n vuur, m'n liefde, mijn gouden ogen 

't is beter als je nog wat wacht

want even later komt de nacht en schijnt de koele maan

 

de nacht is te koud, de maan te grijs

toe neem me toch mee naar je hemelpaleis 

daar wil ik zijn alleen met jou

en stralen in het hemelblauw 

ik heb je lief, zo lief

als ik de aarde ga verwarmen 

Laat ik haar leven in m'n armen

van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht 

maar soms ben ik als kokend lood

ik ben het leven en de dood 

in vuur, in liefde, in alle tijden

m'n kind ik troost je, kijk omhoog 

vandaag span ik mijn regenboog 

die is alleen voor jou

 

nee nooit sta ik een seconde stil

'k wil liever branden neem me mee

geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil 

wanneer je vanavond gaat slapen in zee

Geen leven dat ik niet begon

en vliegen langs jouw hemelbaan

Je kunt niet houden van de zon 

ik wil nooit meer bij jou vandaan 

ik heb je lief, zo lief

ik heb je lief, zo lief 

ik heb je lief, zo lief 

ik heb je lief